دلیکلی داش
چهارشنبه 90/5/26
ــ انقدر نا شکر نباش رفیق، مثلا خود من، اوایل که ازدواج کردم حقوقم
برای زندگی یک نفر هم کم بود. اما تلاشم رو بیشتر کردم . تونستم هم
هزینه زندگی دو نفر رو بدم هم هزینه وسایل نقاشی زنم که تو سالهای
جنگ خیلی گرون بود . اما اوضاع که همیشه یه جور نمی مونه. نه.
کم کم تابلوهاش فروش رفت. نقاش معروفی شد. الان هر دومون خیلی
بهتر از قبل زندگی می کنیم. چه من که هزینه زندگی دو نفر رو تکی
خرج می کنم چه اون که اگه اشتباه نکنم با شوهرش تو بوستون یه گالری زدن.
رفیق نا شکر نباش